Benim adım Nazlı. Trabzon’un Ortahisar’ında yaşıyorum. Kimseye görünmeden geçip gitmeyi öğrendim burada. Dar sokaklar, taş duvarlar, birbirine yaslanmış eski evler… Hepsinin arasında ben de varım. Ama kimse farkında değil. Burada hayat geceyle başlar benim için. Gündüzleri insanlar çarşıda pazarda dolanırken, ben perdeleri sıkıca kapatır, sessizce beklerim. Telefon çalar, bir adres verilir, kalkar giderim. Gülümserim, susarım, sonra yine evime dönerim. Ortahisar kalabalık ama yalnız bir yer. Herkes birbirini tanır ama kimse kimsenin acısını bilmez. Ben de uzun zaman önce acımı anlatmayı bıraktım zaten. Bir gün karşıma yaşlı bir teyze çıktı. Bana dikkatlice baktı, sonra sadece şu cümleyi kurdu: “Evladım, senin gözlerinde hâlâ ışık var… ama çok derinlerde.” İçim yandı. Çünkü ben o ışığı nereye sakladığımı bil... okumaya devam et
Trabzon’da Bir Kadın Olarak Yaşamak Ben adımı vermeyeceğim. Gerek de yok zaten. Bu şehirde beni tanıyan da var, ...
Trabzon’un doğusunda, Karadeniz kıyısında yer alan Sürmene, tarihi M.Ö. 8. yüzyıla kadar uzanan kadim bir yerleşim yeridir. Ant...
Trabzon'un **Bostancı ilçesi**, Trabzon ilinin önemli bir yerleşim alanı olmasa da, zengin tarihî geçmişi, kültürel özellikleri ve doğasıyla dikka...
“İlk Kez Masaj Yaptıracağım, Nelere Dikkat Etmeliyim?” İlk kez masaj yaptıracak olanlar için o hey...
Adı: Melis Boy: 1.65 cm Saç: Düz, platin sarısı Göz: Mavi Vücut tipi: Kum saati şeklinde, dolgun göğüsler, ince bel ...