Trabzon’da Gecelik Arkadaşlık Arayanlar

trabzon’da gizli ilişki arayan kadınlar

Hiçbir kadın “bir gün hayat kadını olacağım” diye büyümez. Ben de olmadım. 19 yaşındaydım. Trabzon’a yeni taşınmıştık. Babam vefat edeli çok olmamıştı, annem hastaydı, kardeşim küçüktü. Evde tek çalışan bendim. Bir tekstil atölyesinde sabahın altısından akşam sekize kadar iplik düğümlerdim. Avucumda kalan parayla ya kira ya da ilaç alınabiliyordu. Hiç ikisini birden yapabildiğim olmadı. Bir gün işe geç kaldım diye kovuldum. O gün cüzdanımda sadece 27 lira vardı. Akşam eve dönerken, durakta tanımadığım bir kadın yanıma oturdu. Yaşça büyüktü, güzel giyimliydi ama gözleri yorgundu. Sanki beni tanıyormuş gibi baktı. “İstersen bir yere götüreyim seni,” dedi. "Kadın kadına yardım, başka bir şey değil," diye ekledi. İlk başta anlamadım. Ama sonra her şey çok çabuk gelişti. Bir kapı açıldı o gece. İçeri gir... okumaya devam et