Ben Bahar. Trabzon’un en sessiz, en uç köylerinden biri olan Bozburun’da yaşıyorum. Burada hayat ağır ağır akar; denizin uğultusu, rüzgarın sesi ve insanların suskunluğu arasında büyüdüm. Çocuk yaşta öğrendim hayatın yükünü taşımayı. Hayallerimi rüzgara bırakıp gerçeklerle savaşmayı öğrendim.

Eskort oldum. Kolay bir seçim değildi, ama kendi ayakta durma hikâyemdi bu. Bozburun gibi küçük bir yerde görünmeden yaşamak için dikkatli, temiz ve gizli olman gerekir. Ben de tüm hayatımı bu kurallar üzerine kurdum. Saygıyı asla eksik etmeden, sınırlarımı koruyarak.

Gelen insanların çoğu sadece sıcak bir gülümseme, biraz anlayış ister. Ben onları dinlerim, kimseyi yargılamam. Sonra herkes kendi yoluna gider, ben yine yalnız ama güçlü kalırım. Çünkü yalnızlık benim yüküm değil, kalkanım oldu.

Ben Bahar. Bozburun’un kıyısında görünmeden yürüyen, ama kendi adımlarını sessizce dünyaya kazıyan bir kadınım.